สวัสดีครับผมวันนี้ผมจะมาเล่าถึงความประทับใจที่ได้ไปเที่ยวหลวงพระบางครับผมได้ลืมกล้อง Gopro 10 ไว้ที่จุดใส่บาตร ตอนช่วงเช้าของวันที่ 30 กรกฎาคมผมได้ทิ้งโกโปรไว้เพื่อบันทึกวีดีโอ Timelapse เมื่อทำกิจกรรมใส่บาตรเสร็จผมก็ลืมไม่ได้กลับไปเอาโกโปรคืนได้เดินทางกลับที่พักและทานอาหารเช้า เวลา 1 ชั่วโมง จึงได้นึกขึ้นได้ว่าลืมต้อง Gopro 10 ไว้
ผมจึงได้เรียกสามล้อ ที่อยู่หน้าที่พัก เพื่อกลับไปที่จุดที่ตักบาตร เมื่อไปถึงจุดที่วางกล้อง ทุกคนก็กลับกันหมดแล้ว ไม่มีคนอยู่เลย ในใจคิดว่าคงจะไม่ได้กล้องคืนซะแล้ว พี่สามล้อ ได้บอกว่าจะพาไปที่จุดแม่ค้ารวมกลุ่มกัน แต่ก็ไม่เจอกลุ่มแม่ค้า ที่ผมซื้อชุดใส่บาตรด้วย ผมจึงได้ตัดสินใจขอให้พี่สามล้อ ขับรถวนให้อีกหนึ่งรอบ โดยรอบนี้เจอแม่ค้าคนหนึ่ง จึงได้เข้าไปสอบถามว่าไม่ทราบว่าพอจะติดต่อแม่ค้าที่เค้าขายของให้ผมได้ที่ไหน พี่แม่ค้าเลยแนะนำว่าให้ไปปรึกษาผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านที่ดูแลในพื้นที่แถวนั้นดู
พี่สามล้อจึงได้พาผมไปหาผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน เมื่อเจอผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านจึงได้แจ้งว่ามีคนเก็บกล้องได้ แต่เค้ากลับบ้านแล้ว ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านจึงโทรติดต่อให้ผม โดยให้ผมรอสักพักนึง เดี๋ยวเค้าจะนำมาให้ ในระหว่างที่รอประมาณครึ่งชั่วโมง พี่ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านก็เข้ามาโทรย้ำให้สองสามรอบ เพราะอยากจะให้ผมจะได้ของไวไว และเมื่อพี่ผู้หญิงเค้านำกล้องมาคืน ผมจะนำเงินมอบให้ เพื่อที่จะให้เป็นสินน้ำใจให้กับพี่คนที่เก็บกล้องได้ โดยพี่เค้า และผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน ตอบเป็นเสียงเดียวกันเลยว่าไม่เป็นไร น้ำใจ ไม่ได้ต้องการเงินตอบแทน
ซึ่งทำให้ผมประทับใจมากผมจึงนำเรื่องราวดีดีเหล่านี้มาบอกบอกให้เพื่อนในกลุ่มฟังนะครับ เป็นครั้งที่ได้มาเที่ยวหลวงพระบาง ประทับในน้ำใจ ของผู้คนที่นี้มาก ๆ ครับ มีโอกาสจะพาครอบครัวมาเที่ยวอีกครับผม
.
.
