เลี้ยงให้ลูกมีหัวการค้าตั้งแต่เด็กๆ

คนที่ถูกเลี้ยงแบบมี “หัวการค้าตั้งแต่เด็ก”
มักจะหาอะไรทำได้เรื่อยๆ หาเงินได้ตลอด
ไม่ว่าจะเจอเหตุการณ์อะไร ก็หาโอกาสได้

การที่จะเลี้ยงลูกให้ประสบความสำเร็จในอาชีพ มันคือการ “เลี้ยงให้ลูกมีหัวการค้าตั้งแต่เด็กๆ”

เหตุผลเป็นเพราะว่า เมื่อเด็กๆ โตขึ้นต่างก็มีความฝัน มีโลกทัศน์ และมีความหลงไหลในแบบของตัวเองเหมือนกัน
การมีหัวการค้าจะทำให้เค้าจับเรื่องที่เค้าถนัดหรือชอบ เอามาทำเป็นอาชีพจริงๆได้

เด็กแต่ละคนมีเรื่องที่เก่ง และไม่เก่ง สิ่งที่ผู้ปกครองส่วนใหญ่ทำ คือ “เสริม” สิ่งที่ลูกยังทำไม่ดีพอ แต่สังเกตหรือไม่ว่า ผู้ปกครองน้อยคนมากที่จะเลือก “สนับสนุน” ในสิ่งที่ลูกเก่งอยู่แล้ว

อย่างชีวิตผมเองในวัยเด็ก ผมไม่เก่งภาษาฝรั่งเศสเลยแต่พ่อแม่ก็ยังจ้างครูมาสอนอยู่นั่น สอนยังไงผมก็ยังแย่

แต่ไม่ใครสังเกตสักคนว่าผม พูดเก่ง ไม่มีใครพูดสักคนว่า “เฮ้ย เจ้าเด็กนี่ เป็นนักพูดที่ดีนะเนี่ย เขารักที่จะเดินไปทั่ว และพูดจูงใจผู้คน”

ไม่มีใครสักคนจะพูดว่า “จ้างโค้ชมาฝึกเขาเรื่องการพูดสิ” พวกเขากลับบอกว่า ให้มีครูสอนพิเศษผมในเรื่องที่ผมยังไม่ดีพอ

ในส่วนของโรงเรียนนั้นยิ่งแล้วใหญ่ โชคร้ายที่ระบบโรงเรียนทำให้คนทั้งโลกโตมา อยากเป็นหมอ เป็นวิศวะ หรือเป็นทนาย และที่สำคัญที่โรงเรียนก็ไม่มีหลักสูตรที่ให้เด็กโตมาเป็นนักธุรกิจด้วย

ผมจึงคิดว่า ถ้าเราสามารถทำให้เด็กๆ เหล่านั้น ซึมซับแนวความคิด ของการมีหัวการค้าตั้งแต่วัยเยาว์ เราอาจจะเปลี่ยนแปลงปัญหาต่างๆ ในโลกทุกวันนี้ได้

ซึงผมคิดว่ามันเป็นหน้าที่ของ “เรา” ซึ่งหมายถึง พ่อแม่ โรงเรียน รวมทั้งสื่อต่างๆในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของสังคม

มันอาจจะไม่ใช่ How to ให้ทำตามขึ้นตอน 1 2 3 แต่มันคงจะมีแนวทางการสอนผ่าน “ความคิด” บางอย่าง เช่น
.

สอนเด็ก “ให้หาปลาเป็น” แทนที่จะให้ปลากับเด็ก ๆ เหล่านั้น เหมือนกับคำโบราณที่กล่าวไว้ว่า “ถ้าคุณให้ปลาเขาก็คือคุณให้อาหารเขาเพียง 1 วัน แต่ถ้าคุณสอนเขาตกปลา คือคุณให้อาหารเขาทั้งชีวิต”

เปลี่ยนแนวคิดการสอนแบบห้าม เช่น อย่าวิ่ง อย่าซน อย่า…โน่น นี่ นั่น เป็นการ “ขยายกรอบความคิด” ให้เค้าเห็นว่า ถ้าทำอย่างนั้นลงไปจะเกิดผลอะไรขึ้น
.

เปลี่ยนจากการรอ เป็นการ “สร้างสิ่งที่ต้องการขึ้นมาเอง” เพราะมันก็เหมือนกับโลกของการทำงานหรือาชีพจริงๆ การมีหัวทางการค้า อาจทำให้เด็กๆเหล่านี้ ขยายธุรกิจต่างๆ ออกไปได้เอง
.

อย่าลืมบอกเด็กๆ ว่า การแสวงหาอาชีพที่ดีนั้น ไม่ได้มีแค่การเป็นหมอ เป็นทนายความ เป็นนักบัญชี หมอฟัน เป็นครู เป็นนักบิน เรื่องนี้สื่อต่างๆก็ต้องช่วยด้วย
.

การมีหัวการค้าช่วยให้เป็นเจ้าของธุรกิจได้ แต่ไม่จำเป็นต้องสมบูรณ์แบบหรือเก่งเหนือคนอื่นทั้งปวง คุณรู้ไหมว่า โรคอารมณ์สองขั้ว มีชื่อเล่นอีกชื่อหนึ่ง ว่าโรค CEO ซึ่ง CEO หลายคนก็เป็นโรคนี้ เช่น Ted Turner หรือ Steve Jobs
.

คำจำกัดความของคำว่า เจ้าของกิจการ คือ “ผู้ที่จัดการและปฏิบัติงาน และรับผลของความเสี่ยงที่อาจจะเกิดขึ้นกับธุรกิจ”
.

เจ้าของธุรกิจบางคนก็มีนิสัยดื้อรั้นด้วยซ้ำ แต่สิ่งที่ต้องมีคือ คิดเร็ว ทำเร็ว มองเกมออก และไม่ได้ทำทุกอย่างเองทั้งหมด อะไรที่ไม่ถนัดก็จ้างผู้เชี่ยวชาญมาช่วยเช่นการทำบัญชี

มันไม่ได้หมายความว่าคุณต้องไปเรียนหลักสูตรบริหารธุรกิจ มันไม่ได้หมายความว่าคุณต้องผ่านการเรียนในโรงเรียน
.

มันหมายความว่า คุณต้องรู้สึกว่าสิ่งต่างๆเหล่านั้นถูกต้อง ด้วยสัญชาตญาณของคุณเอง
.
(เนื้อหาที่สรุป ดึงมาเฉพาะส่วนที่น่าสนใจ ผู้เขียนได้ใส่ความคิดเห็นและส่วนเสริมเข้าไป เพื่อให้เนื้อเรื่องน่าสนใจ สมบูรณ์ครบถ้วน และเหมาะกับภาษาเขียนมากยิ่งขึ้น)
.
.
| คาเมรอน เฮอโรล์ด
| TEDxEdmonton
| มาสร้างเด็กๆ ให้โตไปเป็นเจ้าของกิจการกันเถอะ
|https://www.ted.com/talks/cameron_herold_let_s_raise_kids_to_be_entrepreneurs/

CR : ฉบับแปลไทย
| Thai translation by Tisa Tontiwatkul
| Reviewed by Kanawat Senanan